ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის საკუთრებაში არსებული, დაბა ხარაგაულში სოლომონ მეფის ქუჩა N84-ის მიმდებარე 36.01.31.1986 საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული 80 კვ.მ არასასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთის ელექტრონული აუქციონის ფორმით პრივატიზების მიზნით აუქციონი ცხადდება. აუქციონი 2023 წლის 21 სექტემბერს 13.00 საათზე დაიწყება და 2023 წლის 5 ოქტომბერს 13.00 საათზე დასრულდება. ბრძანება  აუქციონის გამოცხადების შესახებ ინფორმაცია განთავსდეს ვებ-გვერდზე: www.eauction.ge ინფორმაცია გამოქვეყნდება, ასევე, ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის ა(ა)ი.პ. მოქალაქეთა ჩართულობისა და ინფორმირების მუნიციპალური ცენტრის გაზეთ „ახალ ხარაგაულში.“    

ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის მერიაში „მაღალმთიან დასახლებაში მცხოვრებთა სტატუსის მართვის საბჭოს“ სხდომა გაიმართა. საბჭოს გადაწყვეტილებით, დადებითი რეკომენდაცია გაეწია და მაღალთიან დასახლებაში მცხოვრები პირის სტატუსი მიენიჭა ერთ პირს. შეგახსენებთ, რომ მაღალმთიან დასახლებაში მცხოვრების სტატუსის მინიჭების მიზნით, ფიზიკურმა პირმა მუნიციპალიტეტის მერს შესაბამისი განცხადებით უნდა მიმართოს. განცახადებას თან უნდა დაერთოს მოქალაქის პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტის ასლი, მაღალმთიან დასახლებაში კალენდარული წლის განმავლობაში 9 თვის ან მეტი ვადით ფაქტობრივად ცხოვრების და მაღალმთიან დასახლებაში რეგისტრაციის დამადასტურებელი დოკუმენტი. დოკუმენტების წარმოდგენის შემდეგ კომისია ორი თვის განმავლობაში შეისწავლის საკითხს. ხარაგაულის „მაღალმთიან დასახლებაში მცხოვრებთა სტატუსის მართვის საბჭოს“ თავმჯდომარე ეკონომიკისა და ქონების მართვის სამსახური, სამსახურის უფროსი, ინგა ლურსმანაშვილი გახლავთ. მოადგილე - იურიდიული განყოფილების პირველი კატეგორიის უფროსი სპეციალისტი თამარ სულაქველიძე; სხდომის მდივანი - ადმინისტრაციული სამსახურის მეორე კატეგორიის უფროსი სპეციალისტი ნინო ფერაძე; საბჭოს წევრები: ინგა თურქაძე - შიდა აუდიტისა და მონიტორიგის სამსახურის , შიდა აუდიტის განყოფილების უფროსი გივი თხელიძე - მერის მრჩეველი შეგახსენებთ, რომ ხარაგაულის მუნიციპალიტეტიდან მაღალმთიან დასახლებათა ნუსხაში 11 სოფელი შედის: გოლისი, გოლათუბანი, გუდათუბანი, ფონა, ნუნისი, პატარა სახვლარი, ზვარე, ჩრდილი, გედსამანია, წიფა, ბჟინევი. გაეცანით ოქმს

ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის საკუთრებაში არსებული, სოფელ მოლითში მდებარე 36.17.34.450 საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული 150 კვ.მ არასასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთის ელექტრონული აუქციონის ფორმით პრივატიზების მიზნით აუქციონი ცხადდება. აუქციონი  2023 წლის 21 სექტემბერს 13.00 საათზე დაიწყება  და  2023 წლის 5 ოქტომბერს 13.00 საათზე დასრულდება.   ბრძანება აუქციონის გამოცხადების შესახებ   ინფორმაცია განთავსდეს ვებ-გვერდზე: www.eauction.ge.   ინფორმაცია გამოქვეყნდება, ასევე, ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის ა(ა)ი.პ. მოქალაქეთა ჩართულობისა და ინფორმირების მუნიციპალური ცენტრის გაზეთ „ახალ ხარაგაულში.“    

  ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის საკუთრებაში არსებული, დაბა ხარაგაულში სოლომონ მეფის ქუჩა N52-ში მდებარე 36.01.31.467 საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული 92 კვ.მ არასასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთის ელექტრონული აუქციონის ფორმით პრივატიზების მიზნით აუქციონი ცხადდება. აუქციონი 2023 წლის 21 სექტემბერს 13.00 საათზე დაიწყება და 2023 წლის 5 ოქტომბერს 13.00 საათზე დასრულდება. ბრძანება  აუქციონის გამოცხადების შესახებ  ინფორმაცია განთავსდეს ვებ-გვერდზე: www.eauction.ge ინფორმაცია გამოქვეყნდება, ასევე, ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის ა(ა)ი.პ. მოქალაქეთა ჩართულობისა და ინფორმირების მუნიციპალური ცენტრის გაზეთ „ახალ ხარაგაულში.“    

ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის მერის, კობა ლურსმანაშვილის , ბრძანების საფუძველზე, წელს პირველად, ხარაგაულის მერია ხარაგაულელ სტუდენტებს , რომლებმაც 2023 წლის ერთიანი ეროვნული გამოცდების შედეგების მიხედვით სახელმწიფო გრანტი მოიპოვეს ,ფულად ჯილდოს გადასცემს. ფულად ჯილდოს 100%-იანი, 70 %-იანი და 50%-იანი გრანტის მფლობელები მიიღებენ. წელს ხარაგაულში სკოლა 195- მა მოსწავლემ დაამთავრა.სტუდენტი  105 კურსდამთავრებული გახდა. მათ  შორისაა, ხუთი 100%-იანი, ერთი 70%-იანი და ცამეტი 50%-იანი სასწავლო გრანტის მიმღები. 100% - იანი გრანტის მფლობელები გახდნენ: ბორის საჯარო სკოლა პანსიონის მოსწავლე - გიგა ბერაძე - შპს-თბილისის თავისუფალი უნივერსიტეტი, ელექტრო და კომპიუტერული ინჟინერია - 100 % ხარაგაულის მეორე საჯარო სკოლის მოსწავლე - ნია ფოფხაძე - თავისუფალი უნივერსიტეტი/ საერთაშორისო სამართალი - 100% ხარაგაულის მეორე საჯარო სკოლის მოსწავლე - არმაზ შავიძე - თსუ/ჟურნალისტიკა - 100 % ხარაგაულის მეორე საჯარო სკოლის მოსწავლე - ნინო ქალდანი - თსუ/ფსიქოლოგია - 100 % ბორის საჯარო სკოლა პანსიონის მოსწავლე - ლიზი ავალიშვილი - საქართველოს ეროვნული უნივერსიტეტი - 100 % ხარაგაულის მერია ულოცავს თითოეულ მათგანს მიღწეულ შედეგს და წარმატებულ სტუდენტობას უსურვებს!  

  ხარაგაულელი პოეტის, მერის წარმომადგენლის მოლითის ადმინისტრაციულ ერთეულში, სპარტაკ ლაცაბიძის საკონკურსო ნამუშევარი ჟიურის გადაწყვეტილებით საუკეთესო სამეულში მოხვდა. რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინიციატივით და ძალისხმევით ტრადიციული  ლიტერატურული კონკურსი  ,,ოდეონი“ წელს მე-14 გაიმართა. კონკურსში 17 კონკურსანტი იღებდა მონაწილეობას. სპარტაკ ლაცაბიძე: ,,ოდეონში მესამედ მივიღე მონაწილეობა.  ისე შევეჩვიე ამ კონკურსს, რომ არ აქვს მნიშვნელობა საპრიზო ადგილს მოვიპოვებ თუარა, ეს დღე  დღესასწაულივითაა ჩემთვის.  ქალბატონი იზა ისეთ გარემოს შემოგვთავაზებს ხოლმე, რომ უკვე ჯილდო და საჩუქარია იქ ყოფნა,ასევე ველი ახალი ნიჭიერი საზოგადოების გაცნობას და საინტერესო თემას. ძალიან მაგარი პროექტია და ამ ყველაფრისთვის დიდი მადლობა ქალბატონ იზას, მამუკა ჭიპაშვილს და ჟიურის გაწეული საპასუხისმგებლო შრომისთვის.” ლიტერატურულ კონკურს " ოდეონის " მესამე ადგილის მფლობელ __ სპარტაკ ლაცაბიძის ნამუშევარი   სამრეკლო მზის სხივმა მთებს შუა,შეაღო კარები, დრო მოდგა,ნისლები ზეცისკენ გარეკოს, იღვიძებს და სოფელს აღვიძებს ზარები, იღვიძებს დიდებით,ლოცვის ხმა სამრეკლოს. რეკავს და ფიქრები წარსულზე მოება, (შრებიან ფრესკები,გუმბათზე ნახატი) უნახავს ნაცრამდე დასული დროება და ისევ აღმდგარი ტაძართა ღაღადი. ყოფილა უძილო ღამეთა ამტანი, ყოფილა სოფლისთვის ხმალი და ქარქაში, მრავალჟამს დაღლილი ჰქონია ცხრათვალი და ქვეყნის ბედისთვის გაჰქონდა განგაში. მტერი თუ უნახავს წარსულში პირისპირ, დღეს ,,თეთრი ძაფით'' ჩანს სიავე ნაკერი, იცის რომ განზრახვას ფარულად ირიბის, დახვდება ჯვარით და ლოცვანით კანკელი. სურს ცოდვილს გაუხსნას უფლისკენ სამანი, სურს ლოცვა_ვედრება ზეცამდე არეკლოს და ღმერთს და კაცს შორის კვლავ შუამავალი, მოუხმობს სინანულს ტაძარში სამრეკლო. ზარის ხმა ედება,მინდვრებს და ქვაფენილს, ღვთის მადლის ლოცვით და გალობით მომფენი და ლოცვას აისზე მრევლისთვის გაფენილს, დუმილში პირჯვარით პასუხობს სოფელი. მზის სხივმა მთებს შუა შეაღო კარები, დრო მოდგა,ნისლები ზეცისკენ გარეკოს, იღვიძებს და სოფელს აღვიძებს ზარები, იღვიძებს დიდებით,ლოცვის ხმა სამრეკლოს.   ლიტერატურული კონკურსის ჟიურის შემადგენლობაში იყვნენ: ჟიურის თავმჯდომარე, ლინა ბარათაშვილი, იზა ბუაჩიძე – პედაგოგი, ფილოლოგი, მარინე ვეფხვაძე – ხარაგაულის საგანმანათლებლო რესურსცენტრის უფროსი, ეკა მელქაძე – ისტორიკოსი, კიცხის საჯარო სკოლის პედაგოგი, ვალერი გოგნაძე – პოეტი.   რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინფორმაციით,   ლიტერატურული თეატრის დიდი მეგობარის,  ღირსეული ხარაგაულელის დახმარებით და თანადგომით  ოდეონელთა ნაშრომები წიგნად გამოიცემა.  

ლეღვნის საჯარო სკოლის დაწყებითი კლასების პედაგოგის, ნათია ხიჯაკაძის საკონკურსო ნამუშევარი, ლიტერატურული კონკურსის ,,ოდეონის“ ჟიურის გადაწყვეტილებით საუკეთესო სამეულში მოხვდა. ,,წლებია უკვე რაც ოდეონის დიდი გულშემატკივარი ვარ, თუმცა მონაწილეობა წელს პირველად მივიღე. ქალბატონ იზას უდიდესი ნიჭი აქვს, რომ ყოველი დღე დღესასწაულად აქციოს, მაგრამ ეს დღე ნამდვილად გამორჩეული იყო, ზღაპრული გარემო და უნიჭიერესი ადამიანები. ვთვლი, რომ ოდეონი მხოლოდ ლიტერატურული კონკურსი არაა,ეს არის უდიდესი სიყვარულის, სითბოს , ადამიანური ურთიერთობების ზეიმი. ჩემთვის ნამდვილად დიდი პატივი და ბედნიერებაა მერქვას ოდეონელი” - გვიზიარებს თავის შთაბეჭდილებას ნათია ხიჯაკაძე. წელს ლიტერატურული კონკურსის, საკონკურსო თემა  ,,სამრეკლო" გახლდათ. გთავაზობთ,   საკონკურსო ნამუშევარს.      უკვე  მილიარდობით წელი იყო, რაც ასე შეუჩერებლად მიჰქროდა უსასრულო გალაქტიკაში. მიჰქროდა და მიაქანებდა სიცოცხლის პაწაწინა ნაპერწკალს..ხანდახან გული ეკუმშებოდა, უზარმაზარ პლანეტებსა და ვარსკვლავებს რომ გვერდს ჩაულიდა. - რა პატარა ვარ მათთან შედარებით!-გაუელვებდა წამიერად,მაგრამ უმალვე უკუაგდებდა გულისტკივილს:-როგორ შეიძლება შევენატრო ქვის უსიცოცხლო ბურთს ან გავარვარებულ მნათობს,მე ხომ ყველაზე საოცარი,სიცოცხლე მარგუნა  სამყარომ...     წლებს არ ითვლიდა,არც საუკუნეებს,არც სიბერეზე უფიქრია არასოდეს,მაგრამ ბოლო დროს რაღაც უცნაური განცდა დაეუფლა,თითქოს სული შეეხუთა,გულზე მარწუხებივით შემოეჭდო აუხსნელი შიში.გრძნობდა,რომ საკუთარი სხეულის დამორჩილება უჭირდა.     -რა იყო ეს უზარმაზარი ტალღები და ქარიშხალი,რამ გაგაბრაზა და გაგაბოროტა ასე?-საყვედურით წასჩურჩულა ოკეანეს.    -შშშხხ!-წაიდუდუნა პასუხად ოკეანემ და პოლიეთილენის ბოთლების უზარმაზარი გროვა გარიყა სანაპიროზე.    -ფუჰ,რა სიბინძურეა!-ჩაესმა დედამიწას.ახალგაზრდა  წყვილმა ადგილი მოინაცვლა,სანაპიროზე კი ,ძველ ადგილას,ლუდის ცარიელი ქილები და ორცხობილის შეფუთვები დარჩა.თვალი აარიდა დედამიწამ...    -თქვენ რაღა გატირებთ ამ ბოლო დროს ასე გაუჩერებლად?-ახლა მყინვარებს ააყოლა თვალი გულისტკივილით.    -ეეეჰ!-არც თუ ისე ცივი ჰაერი ამოისუნთქეს მყინვარებმა და ცრემლებით სავსე, სევდიანი თვალებით გადახედეს მტვრისა და გამონაბოლქვის ნისლში ჩაძირულ უზარმაზარ მეგაპოლისებს.გული მოეწურა დედამიწას,რაღაცის თქმა დააპირა,მაგრამ უეცრად მწველი ტკივილი იგრძნო. -ისევ ცეცხლი!-გაუელვა წამიერად.ვერა და ვერ მოიშუშა ამდენი დამწვრობის კვალი.-ალბათ,ისევ კოცონი დარჩათ ჩაუქრონელი , ანდა, სულაც ვიღაცის გასროლილი სიგარეტის ნამწვის ბრალია.-ამოიკვნესა გულდამწვარმა.კვამლით სულშეხუთულმა ტკივილის გასაქარვებლად თითქოს ბრუნვას უმატა,მაგრამ...-დრრრრ!!!- ისევ ეს წყეული ბურღი!სად მოძვრებით,სად?! გული მაინც დამიტოვეთ მთელი,თქვენ დალოცვილებო!-ამოიგმინა საბრალოდ და უეცრად საოცარი შიში იგრძნო,ჯერ არგანცდილი და შემაძრწუნებელი,ყველაზე ძვირფასის-სიცოცხლის დაკარგვის შიში.მიხვდა,რომ დუმილის დრო აღარ იყო...      იძვროდა მიწა.ქარიშხალს ზვირთებად მოჰქონდა ოკეანის უზარმაზარი ტალღები.მწვერვალებიდან თავბრუდამხვევი სისწრაფით მოექანებოდა ზვავები.ზეცას ლოკავდა ტყეებიდან ავარდნილი ცეცხლის ალი...    ერთხმად რეკავდა დედამიწის ყველა სამრეკლო: ადამიანებო,გამოფხიზლდით! გამოფხიზლდით! გამოფხიზლდით!   რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინიციატივით და ძალისხმევით ტრადიციული  ლიტერატურული კონკურსი  ,,ოდეონი“ წელს მე-14 გაიმართა. ჟიურის შემადგენლობაში იყვნენ: ჟიურის თავმჯდომარე, ლინა ბარათაშვილი, იზა ბუაჩიძე – პედაგოგი, ფილოლოგი, მარინე ვეფხვაძე – ხარაგაულის საგანმანათლებლო რესურსცენტრის უფროსი, ეკა მელქაძე – ისტორიკოსი, კიცხის საჯარო სკოლის პედაგოგი, ვალერი გოგნაძე – პოეტი. რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინფორმაციით,   ლიტერატურული თეატრის დიდი მეგობარის,  ღირსეული ხარაგაულელის დახმარებით და თანადგომით  ოდეონელთა ნაშრომები წიგნად გამოიცემა.  

რეზო თანუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინიციატივით და ძალისხმევით ტრადიციული  ლიტერატურული კონკურსი  ,,ოდეონი“ წელს მე-14 გაიმართა. ლიტერატურასა და წერაზე შეყვარებული ადამიანებისთვის შეხვედრის ადგილად სოფელი სამება შეირჩა.საკონკურსო თემა გახლდათ ,,სამრეკლო". საკონკურსო ნამუშევრები სპეციალურმა ჟიურიმ განიხილა და პირველი სამი ადგილის მფლობელი გამოავლინა. ლიტერატურულ კონკურს ,,ოდეონის “  საპრიზო ადგილის მფლობელები  გახდნენ: პირველი ადგილის მფლობელი მარელისის საჯარო სკოლის პედაგოგის, ირინა კუპატაძის  პროზაული ნაშრომი გახდა. მეორე ადგილი  ხარაგაულის საბავშვო ბიბლიოთეკის თანამშრომელმა, ქეთევან შარიქაძემ დაიკავა. მესამე ადგილი  წილად ხვდა ხარაგაულელ პოეტს, მერის წარმომადგენელს მოლითის ადმინისტრაციულ ერთეულში, სპარტაკ ლაცაბიძეს და ლეღვნის საჯარო სკოლის პედაგოგს, ნათია ხიჯაკაძეს. კონკურსში მონაწილეობის მიღება  ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში მცხოვრებ შემოქმედ ადამიანებს შეეძლოთ. საკონკურსო თემა გახლდათ ,,სამრეკლო". ,,ოდეონში" მონაწილეობა 17- მა  კონკურსანტმა მიიღო. დაჯილდოება  ხარაგაულის ცენტრალურ ბიბლიოთეკაში გაიმართა. გამარჯვებულები ფასიანი საჩუქრებით დაჯილდოვდნენ. ჟიურის შემადგენლობაში იყვნენ: ჟიურის თავმჯდომარე, ლინა ბარათაშვილი , იზა ბუაჩიძე – პედაგოგი, ფილოლოგი, მარინე ვეფხვაძე – ხარაგაულის საგანმანათლებლო რესურსცენტრის უფროსი, ეკა მელქაძე – ისტორიკოსი, კიცხის საჯარო სკოლის პედაგოგი, ვალერი გოგნაძე – პოეტი. რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინფორმაციით,   ლიტერატურული თეატრის დიდი მეგობარის,  ღირსეული ხარაგაულელის დახმარებით და თანადგომით  ოდეონელთა ნაშრომები წიგნად გამოიცემა.  

ხარაგაულის საბავშვო ბიბლიოთეკის თანამშრომელი, ქეთი შარიქაძე ლიტერატურულ კონკურსში ,,ოდეონი“ წელს პირველად ჩაერთო და ჟიურის გადაწყვეტილებით, მისი პროზაული ნამუშევარი მეორე მეორე ადგილის მფლობელი გახდა. ქეთი შარიქაძე:  ,,ვწერდი ხშირად, სტუდენტობის დროს სასწავლებელში კონკურსშიც მივიღე მონაწილეობა და საჩუქრად თეატრის ბილეთები გვაჩუქეს, (სამმა გოგომ გავიმარჯვეთ). ეს იყო ჩემი პირველი ვიზიტი თეატრში. რაც შეეხება ოდეონს, ეს ჩემი დებიუტი იყო, ბოლო წლების განმავლობაში მუდმივად ვადევნებდი თვალს და სულ მინდოდა მონაწილეობის მიღება, მაგრამ ყოველთვის რაღაც მიშლიდა ხელს, წელს მოვინდომე, ქალბატონმა იზამაც ბიძგი მომცა და ასე გავხდი იმ დიდი ბედნიერების ზიარი, რასაც ქვია იყო ,,ოდეონელი". ძალიან ლამაზი დღე იყო, ულამაზესი გარემო, ღვთიური მადლით შემოსილი მასპინძელი, უსაყვარლესი მონაწილეები, ვეფერები თითოეულ მათგანს.  მე ვარ ძალიან ბედნიერი არა იმიტომ, რომ მეორე ადგილი მხვდა წილად, არამედ, იმიტომ რომ გავხდი იმ ადამიანური ღირებულებების თანაზიარი, რომელიც ,,ოდეონს"ახასიათებს. როდესაც გამოცხადდა თემა ,,სამრეკლო" მაშინვე ჩემთვის ძალიან ძვირფასი ადამიანის, ჩემი ენდი მასწავლებლის სახე დამიდგა თვალწინ და სხვა რამეზე აღარც მიფიქრია, ასე დაიბადა ეს პატარა მოთხრობა, მადლობა მინდა გადავუხადო ყველას ვინც ჩემი სიხარული გაიზიარა, არც კი მიფიქრია, რომ საზოგადოებაში ასეთ ემოციას გამოიწვევდა, მადლობა ყველას!“ გთავაზობთ,  გამარჯვებულ საკონკურსო ნამუშევარს სამრეკლო                   (ეძღვნება ჩემს საყვარელ ,აწ გარდაცვლილ პედაგოგს ენდი ბუაჩიძეს)             თავის შექმნილ პატარა სამოთხეში იჯდა მარტოობისაგან დაღლილი,ფიქრობდა....ფიქრობდა თავის განვლილ ცხოვრებაზე....          კინოკადრებივით ენაცვლებოდნენ წარსულის ლანდები ერთმანეთს,სახეზე ხან ღიმილი,ხანაც ნისლი ეფინებოდა,იჯდა მდუმარედ ცხოვრებისაგან დაღლილი ქალი,ფიქრობდა...  ...... ფიქრობდა....ფიქრობდა უსაშველოდ....ეჰ ! ......                იქნებ ნანობდა კიდეც მარტოობით გათანგულ წლებს, იქნებ არც ნანობდა ,მასთან ხომ განუყრელად იყვნენ ვერშელეული წიგნები, საყვარელი პროფესია, თვალციმციმა გოგო-ბიჭები, რომლებსაც უცილობლოდ დეკავებინათ მის სათუთ გულში, გამორჩეული ადგილი. ქალის ცხოვრების მთავარ სიხარულს ხომ მისი აღზრდილების წარმატება განაპირობებდა.               წამოდგა ...  ,,_ ჩემს საყვარელ ადგილს მოვეფერები,  ვიდრე შემიძლია,ხვალინდელი დღე შეიძლება აღარც დადგეს .’’         ნელი, მძიმე ნაბიჯებით გაილანდა ეზოდან .      ,,_ კარგია რომ აქვე  ხარ, ჩემთან ახლოს , ჩემო სულის სავანევ“! _მიესიყვარულა ტაძრის გალავანს. ბაჩუნით ჩამოუარა საყვარელი ადამიანების სამუდამო განსასვენებელს, ხავსმოდებული საფლავის ქვებს მიეალერსა.  ეჩურჩულა, უკვე ,ბევრჯერ ნათქვამ-ნაამბობი,  გულათთრთოლებული  მიუახლოვდა დიდებული პოეტის დარგულ ხეს, ვინ იცის ბოლოჯერ,.. ჩაიმუხლა,  დაკოცნა გენიის ნატერფალები, გალეული ხელებით მიეფერა, მიესიყვარულა, გაახსენა პოეტის მარგალიტები, რომლებიც ესოდენ უხვად იღვრებოდა ქალის ბაგეთაგან.  ,,_რა დიდებული პოეტია, როგორი გენია, როგორ არ დააფასეს ,ასე გვჩვევია ქართველებს .“            კიდევ ერთხელ ახედა დიდებულ ხეს ,თითქოს ამას ელოდაო ისიც, ფოთლების შრიალით შეირხა, მოეჩვენა, რომ ტოტებს უხრიდა, იქნებ არც მოეჩვენა,იქნებ ხეც გრძნობდა, რომ ეს მათი ბოლო შეხვედრა იყო..,  რომ მისი ერთგული მეგობარი, მესაიდუმლე, მთელი ამ წლების განმავლობაში, ბოლოჯერ ეფერებოდა მის სიბერეშეპარულ ,მაგრამ ჯერ კიდევ ამაყად მდგარ ღირსეულ ,,მეგობარს“.            ტაძრისაკენ შებრუნდა.. სამრეკლოს მიაპყრო თვალი: ,,_ჩემი საყვარელი ადგილი, ჩემი ბავშვობა, ჩემი ფიქრთნავსაყუდელი, უნდა ავიდე, უნდა შევძლო , ამ ერთხელაც, უკანასკნელად...“       ტაძარში შევიდა , სანთელი დაუნთო დედაღვთისმშობელს ,შენდობა ითხოვა, უფალს ჯერ სამშობლო , შემდეგ კი თავისი ეული სული შეავედრა .        სამრეკლოზე ასასვლელი კიბე ტაძრის შიგნით იყო მოთავსებული . ხის , დროთა- სვლისაგან  დაძველებული , ადგილ-ადგილ მოაჯირის გარეშე დარჩენილი. თვალი შეავლო :  ,,_ უნდა ავიდე , მე ამას შევძლებ“ _გაიფიქრა და ნელა აუყვა კიბეს, ყოველი საფეხურის შემდეგ ჩერდებოდა... თანდათან ისეთი სიმსუბუქე იგრძნო, თითქოსდა ცოტა ხნის წინ მძიმე , დაღლილი ნაბიჯებით არ მოაბიჯებდა ტაძრისკენ .         ავიდა.....      შვებისა და სიამის ღიმილმა გაუნათა  დაღლილი სახე. ისეთი განცდით გააბიჯა სამრეკლოზე თითქოს პირველად იყო აქ , ისე აუთრთოლდა გული როგორც მაშინ , ყმაწვილქალობაში ....მასთან ერთად რომ იდგა,  სამწუხაროდ არ შედგა მათი ერთობა და ათეული წლებია ღირსეულად უმკლავდება მარტოობას.        იდგა გარინდული, შეჰყურებდა სამრეკლოზე დაცქერებულ , მადლის შარავანდედით შემოსილ მთას და თანდათან ეუფლებოდა ნაცნობი , მივიწყებული ბედნიერებისა და სიმშვიდის განცდა...             თითქოს ჯანდაბაში მოისროლა სულს მოდებული სიმარტოვე , არასოდეს განცდილი საოცარი სიმსუბუქე იგრძნო და მიხვდა, რომ მარტო აღარ იყო . მან , სწორედ აქ ,სამრეკლოზე,  თავის საყვარელ ადგილას, მადლით მოსილ საუფლოში ,სიცოცხლის ბოლო დღეებში, საკუთარ გულში დაკარგული ღმერთი იპოვა !...   რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინიციატივით და ძალისხმევით ტრადიციული  ლიტერატურული კონკურსი  ,,ოდეონი“ წელს მე-14 გაიმართა. ჟიურის შემადგენლობაში იყვნენ: ჟიურის თავმჯდომარე, ლინა ბარათაშვილი, იზა ბუაჩიძე – პედაგოგი, ფილოლოგი, მარინე ვეფხვაძე – ხარაგაულის საგანმანათლებლო რესურსცენტრის უფროსი, ეკა მელქაძე – ისტორიკოსი, კიცხის საჯარო სკოლის პედაგოგი, ვალერი გოგნაძე – პოეტი  იზა ვეფხვაძის ინფორმაციით,   ლიტერატურული თეატრის დიდი მეგობარის,  ღირსეული ხარაგაულელის დახმარებით და თანადგომით  ოდეონელთა ნაშრომები წიგნად გამოიცემა.  

მარელისის საჯარო სკოლის, ქართული ენისა და ლიტერატურის  პედაგოგი, ირინა კუპატაძე ლიტერატურული კონკურსის ,,ოდეონის“ გამარჯვებული გახდა. ირინე კუპატაძეს დამთავრებული აქვს ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, ჰუმანიტარული ფაკულტეტი,ქართული ენისა და ლიტერატურის მიმართულებით. უკვე მეექვსე წელია მარელისის  საჯარო სკოლაში ქართულ ენასა და ლიტერატურას ასწავლის. „ოდეონი“ ჩემს ცხოვრებაში შემთხვევით გამოჩნდა, გასულ წელს,ჩემი დირექტორის, ქალბატონი ვერა ოდიკაძის დაჟინებული თხოვნით, მივიღე მონაწილეობა და ავიღე მეორე ადგილი. გულწრფელად ვიტყვი, მოვიწამლე „ოდეონის“ სიყვარულით, ქალბატონ იზასთან ურთიერთობა არის ერთი დიდი ბედნიერება. თითოეული მონაწილე ჩემთვის ახლობელი და მეგობარი გახდა. წელს უკვე მეორედ ვმონაწილეობდი და ჟიურის გადაწყვეტილებით , ჩემი ნოველა პირველ ადგილზე გავიდა, რაც ძალიან მახარებს". საკონკურსო თემა გახლდათ ,,სამრეკლო". გთავაზობთ,  გამარჯვებულ საკონკურსო ნამუშევარს.   ზარი სამრეკლოდან წვიმს... გაუცნაურდა წვიმაც...  ღრუბელი დედამიწას აღარ ნამავს......  კაცთა მოდგმაზე განრისხებული წვეთები ერთმანეთის მონაცვლეობით მოდიან... ისე ხმაურობენ, თითქოს სახლს დანგრევით ემუქრებიან. კედლები სველია,ნაცრისფერი... სარკმლიდან შუქი ბჟუტავს ...  მოხუცმა  ფარდა ხელისცეცებით გასწია, გზას გახედა, არავინ ჩანდა. წვიმიან ეზოს თვალი მოავლო... ადრე ყველაფერი სხვაგვარად იყოო,- გაიფიქრა... ადრე - კი. ახლა?! ახლა სხვანაირია ყველაფერი, მართლაც სხვანაირი... მოხუცს ზარის ხმა მოესმა ... სამრეკლოდან დედო ზარი რეკავდა , უხმობდა მომლოცველებს... ხო, ეს ხმაა შეუცვლელი. ეს ერთადერთია, მარადიული, ისევ ჯიუტად უხმობს მრევლს... ჩემო ტკბილო უფალო, შენ შემეწიე!- წაიბუტბუტა, ოდნავ წამოიწია, დამჭკნარი ხელებით ჭიქას მისწვდა , აიღო,  წყალი მოსვა და ძალაგამოცლილი ისევ ბალიშს მიეყრდნო. დაუმძიმებიათ წლებს მხრები, დაუმძიმებიათ... მორევიან ერთ დროს ახალგაზრდას, ძლიერს...შრომაში გაცვეთილან ხელის მტევნები, დაკოჟრილან... საბანი შეისწორა,ისევ  გზას გახედა, ისევ არავინ ჩანდა... დღესაც მარტო დარჩება ...  სიმარტოვეს შეეჩვია...  შეეჩვია?! - საკითხავია.  ცხოვრება ადამიანს  ყველაფერს აჩვევს! ისიც შეაჩვია. ზარი არ წყდება სამრეკლოდან...  მრევლს ისევ ჯიუტად უხმობს ... ვინ წავა ახლა იქ?- გაიფიქრა მოხუცმა და გონებით სამეზობლო მოიარა. პეტრეს ოჯახიდან? - ჰმ, არავინ. -სიმწრით გამოსცრა პასუხი. გიორგის ოჯახიდან?  -ჰმ, ისიც დაკეტილია. ალექსანდრეს ოჯახიდან? - ვითომ, მართა შეძლებს?! მასაც მოერია სიბერე. ამირანის ოჯახიდან? -გაიქცევა პატარა მარიკო. გაიზარდე შვილო,- წარმოსთქვა მოხუცმა და პირჯვარი გადაიწერა, ბოქლომდადებულ სახლებზე ფიქრი დააფრთხო, განიშორა...  დედო ზარი სამრეკლოდან ჯიუტად რეკავდა, მრევლს ისევ დაჟინებით უხმობდა... -ჩემო ტკბილო უფალო,  ეს ხმა ჩემს სოფელს არ მოუშალო! ისევ აბუტბუტდა მოხუცი... ცრემლი მოსწყდა თვალს, შანთივით  ლოყას დაჰყვა და ბალიშზე შეჩერდა. მოხუცმა კედელს გახედა. თავისი ერთადერთი სიყვარული უღიმოდა. მაშინაც ზუსტად ასე ისმოდა ზარის ხმა,  ხელჩაკიდებულებმა აღმართი რომ აირბინეს და ჯვარი დაიწერეს... მარადისობაში გადასული სიყვარული კედლიდან ამხნევებდა... შვილებმა სწავლა მოინდომეს და ვასწავლეთ... აბა როგორ?! მშობლები არა ვართ?  სამსახურის გამო ქალაქში დარჩნენ და ხელს ხომ არ შევუშლიდით?! ტყუილად ვასწავლეთ?  ასე არ არის? ღიმილმოფენილ სახეზე თანხმობა დაინახა, ისევ ისეთი, როგორიც ადრე, წლების წინ... ადამიანი  შვილისთვის ყველაფერს გაუძლებს ! - გაიფიქრა და იგრძნო ისევ სწვავდნენ ცრემლები ლოყას...  თვალები გზისკენ ისევ გააპარა... ისევ არავინ ჩანდა... სამრეკლოდან კი დედო ზარი  ისევ ჯიუტად რეკავდა  და მომლოცველებს დაჟინებით  უხმობდა ... მოხუცს სწამდა ამ ხმაში იყო იმედი,  იმედი, რომელიც  ცრემლს მოსწმენდდა. წვიმს... გაუცნაურდა წვიმაც... ახლა გულქვა წვეთბი მოდიან დედამიწაზე! რეზო თანუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინიციატივით და ძალისხმევით ტრადიციული  ლიტერატურული კონკურსი  ,,ოდეონი“ წელს მე-14 გაიმართა. ჟიურის შემადგენლობაში იყვნენ: ჟიურის თავმჯდომარე, ლინა ბარათაშვილი, იზა ბუაჩიძე – პედაგოგი, ფილოლოგი, მარინე ვეფხვაძე – ხარაგაულის საგანმანათლებლო რესურსცენტრის უფროსი, ეკა მელქაძე – ისტორიკოსი, კიცხის საჯარო სკოლის პედაგოგი, ვალერი გოგნაძე – პოეტი რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ლიტერატურული თეატრის ხელმძღვანელის, იზა ვეფხვაძის ინფორმაციით,   ლიტერატურული თეატრის დიდი მეგობარის,  ღირსეული ხარაგაულელის დახმარებით და თანადგომით  ოდეონელთა ნაშრომები წიგნად გამოიცემა.